Bir Şiir Gibi
“Bir şiir gibi”. Söylediği tek şey buydu, “bir şiir gibi”... İ'lerin uyumunu duymak için mi söyleniyordu yoksa bir şiir gibi olan bir şeye mi tepki veriyordu, pek anlaşılmıyordu.
Durdu, düşündüklerini gözden geçirir bir eda ve hecelerini sayan bir şair tavrıyla yine “bir şiir gibi” dedi.
Anlamıştı neyden ya da kimden bahsettiğini. Gerek yok artık diye düşündü, bıraktığı kalemi masasından aldı ve yazmak isterken düşündüklerini, yazmayı düşündüğünün yerine yazdı ardından kapatıp defterini gitti. Ve öykü burada bitti...
0 yorum:
Yorum Gönder