Cudi'de kar var. Yıllarca sadece televizyon bültenlerinde ismini duyduğum ve yıllarca yabancısı olduğum bir coğrafyada iki yıla yakın bir zaman geçirdim. Sık sık yaşanan elektirik kesintilerinden birini yaşıyoruz yine ve ben arkamdaki mumun Işığında ayağımı kalorifer peteğine uzatmış, cudiyi izleyerek bunları yazıyorum. Dedim ya Cudide kar var. Geceyi aydınlatan en büyük şey polis merkezlerine ve araçlarına atılan havai fişekler ve evlerde aydınlanmak için kullanılan fenerlerin ya da mumların ışığı. Ama yine de görüyorum, Cudi'de kar var. 

Nasıl oldu, bana güç veren neydi de 2 yıl burda kaldım gerçekten anlamıyorum. Eğer başka bir yeri kazanmasam, bi 2 yıl daha burda kalacak gücüm de olacak biliyorum ama yine de anlam veremiyorum. Hayır aldığım para değil, hayır burdaki harika dostluklar da değil bana o katlanma Gücünü veren, belki herkesin aynı durumda olması, belki bir gün bitecek olması, belki de hepsi birden. Cidden tam olarak bilmiyorum. 

Olayın vehametinin farkında değildim belki de ilk geldiğimde. Eğer ciddi bir okuyucu ya da izleyici olsam Silopi merkezli haber ya da yazılardan bir fikrim olabilirdi ama ben merak edip de Silopi fotoğraflarına bile bakmadım gelmeden önce. Hal böyle olunca da neyle karşılaşırsam, hazırdım olduğu gibi kabul etmeye. Belki de buydu bana güç veren. Insanların kötü olabileceği gerçeği dışında çok da şaşırmadım açıkçası karşılaştıklarım karşısında. 

Ilk geldiğimde sarı kırmızı yeşil ışıklandırılmış çiçek şekli verilmiş süs lambaları vardı İpekyolu üzerinde. Sarı kırmızı yeşilin kötü bir anlamı ve renklerin estetik olmadığını düşünmeme rağmen yine de güzeldi, aylardan hazirandı. Oysa şimdi o çiçek şekli verilmiş sarı kırmızı yeşil lambalar sönük ve Cudi'de kar var. 

Ayağım kalorifer peteğinin sıcağıyla ısınmış ve kendimi beşinci kattaki evimin penceresinden dışarı bakarken kendini güvende hissediyorum. 

Ama yine de görüyorum, Cudi'de kar var...